Większość opisanego w tej książce obszaru położona jest między pasmami Otrytu i Żukowa. Nie ma tu widokowych szczytów, ale za to można spotkać liczne ślady kilkusetletniej historii. Przeważająca część wsi tętniących tu życiem do połowy XX w. dziś nie istnieje. Jest to wynik wysiedleń, które nastąpiły w 1951 r., w związku z tzw. korektą granicy wschodniej i otrzymaniem przez Polskę 480 km² terytorium z Lutowiskami i Ustrzykami Dolnymi, w zamian za tereny w widłach Bugu i Sołokii. W granicach Polski znalazły się pozbawione mieszkańców osady z kompletną zabudową i cerkwiami. Jednak decyzją ówczesnych władz można było zasiedlić tylko kilka z nich. Pozostałe zostały unicestwione, domy rozebrano, a polom pozwolono zarosnąć. Ponadto w latach 60. XX w. część z nich została zalana w wyniku napełniania gigantycznego zbiornika wodnego utworzonego powyżej tamy w Solinie. W dorzeczu potoku Czarnego, z istniejących tu dziewięciu wsi, dziś żyją tylko Czarna, Polana i Żłobek. Ta pierwsza, jedna z największych w Bieszczadach, miała dwie cerkwie i dwa dwory, z których jeden był ufortyfikowany. Polana to rzadki przykład wsi zamieszkiwanej niegdyś w połowie przez Polaków i Rusinów. Działała tu kopalnia ropy naftowej, o którą bój toczył niemiecki hrabia z angielskim dyplomatą. W północno-wschodnim skraju opisywanego obszaru odkryjemy ślady zaginionego zamku w Hoszowie oraz historię niemieckich kolonii w Bandrowie i Steinfelsie. Przeczytamy tu też o kilku wsiach leżących nad Solinką, m.in. o Łopience, z cerkwią skrywającą cudami słynącą ikonę Matki Bożej. Jeszcze osiemdziesiąt lat temu na tutejsze odpusty przybywały kilkutysięczne tłumy. Po tym jak zrujnowana świątynia została odbudowana przez grupę zapaleńców, kult ten odżył i od dwudziestu lat znów gromadzą się tu wierni z całego kraju. Losy sąsiadujących ze sobą Terki oraz Wołkowyi splotły się w XX w. węzłem polsko-ukraińskiego konfliktu, który znalazł krwawy epilog w zbrodni dokonanej w lipcu 1946 r. Tytuł książki nawiązuje do tych wydarzeń. Źródło:https://lubimyczytac.pl/ksiazka/5049432/bieszczady-ciern-w-wilczej-lapie

Nowe, uzupełnione o najnowsze opowiadania, wydanie bestsellerowych Bieszczadzkich opowieści Siekierezady już w sprzedaży. Autor, najsławniejszy wiejski pisarz z Cisnej (jak sam siebie określa), zza kontuaru kultowej Siekierezady współuczestniczy w tworzeniu etosu bieszczadników. W swoich opowiadaniach bez zbędnego literackiego retuszu oddaje jego groteskowość i dramatyzm. Tchnące autentyzmem szkice, niczym soczewki skupiają absurd istnienia, rozdarcie pomiędzy pragnieniami i możliwościami ich spełnień, ale także pogodną zadumę nad sensem ludzkiej egzystencji.

Kontynuacja bestsellerowych "Bieszczadzkich opowieści Siekierezady" wprowadza nas jeszcze szerzej i głębiej w mikrokosmos Bieszczadów. Autor zza kontuaru baru wnikliwie obserwuje groteskowość i dramat losów literackich bohaterów swoich opowiadań. Uzupełniają je poetyckie portrety m.in.: Jędrka Połoniny, Jana Zubowa, Zdzicha Radosa czy Papy Smerfa. Lirycznym opowiadaniem został także pożegnany niedawno zmarły Bodzio Sikorka. Sam autor - "najsławniejszy wiejski pisarz z Cisnej", tak określa swoją estetykę: "Treści słów, które klecę zaliczyć należy raczej do »historii brzydoty«, którą opisał Umberto Eco. Ale są też tacy desperaci, którzy twierdzą, że widzą tam trochę piękna. I nie martwcie się o nic, będzie się żyło - będzie się pisało... jeszcze, k..., niejedno piękno opiszemy...". Źródło:https://lubimyczytac.pl/ksiazka/82319/bieszczadzkie-opowiesci-siekierezady-2