1. Ucieczka ; 2. Dorastanie wśród zwierząt ; 3. Życie koczownika ; 4. Wejście w świat kobiet ; 5. Kontrakt małżeński ; 6. W drodze ; 7. Mogadiszu ; 8. Do Londynu ; 9. Na służbie ; 10. Nareszcie wolna ; 11. Modelka ; 12. U lekarza ; 13. Paszportowe rozterki ; 14. Pierwsza liga ; 15. Znowu w Somalii ; 16. Wielkie Jabłko ; 17. Moja misja ; 18. Myśli o domu

Amerykanka z Michigan Betty Mahmoody jest postacią autentyczną. 3 sierpnia 1984 roku przyjeżdża z córeczką i mężem na wakacje do Teheranu. W ciągu paru dni jej świat wali się w gruzy. "Nigdy nie opuścisz Iranu! Zostaniesz tu do śmierci" - słyszy. Jest Amerykanką wśród ludzi, którzy nienawidzą Amerykanów. Jest żoną fanatycznego Irańczyka, który traktuje ją jak niewolnicę. Jedyną nadzieją jest ucieczka. Byłaby możliwa, gdyby nie czteroletnia córeczka...

Dzieciństwo razem z czwórką rodzeństwa spędziła na ulicy i w rodzinach zastępczych. Dziś pełni wysokie funkcje rządowe. Nowojorska prawniczka opowiada o walce o przetrwanie i uratowanie rodzeństwa i o drodze na szczyt. Od bezdomności, głodu i przemocy do imponującej kariery politycznej - porażająco szczera, chwytająca za gardło historia walki i nieugiętości wobec wszelkich przeciwności losu Ulica, schronisko dla bezdomnych, parking za supermarketem, spanie w samochodzie, piwnica w domu nowego faceta matki albo strych... Dla Reginy i jej rodzeństwa bieżąca woda i stary materac to luksus. Na takie życie skazała ich matka. Wiecznie pijana, obrzuca dzieci wyzwiskami i bije je, brutalnie, do krwi. Spokój jest tylko wtedy, kiedy znika - na dzień albo na miesiąc. U kolejnego wujka albo Bóg wie gdzie. Wtedy dzieci radzą sobie same, a Regina zastępuje im matkę. `Organizują` jedzenie, ubranie. I nie zdradzają przed nikim, że są głodni i bici. Bo wtedy zabierze ich opieka społeczna? Lecz to, czego boją się najbardziej, nadchodzi. Zostają rozdzieli i trafiają do rodzin zastępczych. Dla Reginy zaczyna się kolejna walka - o odzyskanie rodzeństwa. Regina Calcaterra opisuje, jak pomagając sobie wzajemnie, wraz z siostrami i bratem przetrwała okrucieństwo matki, zaniedbanie, bezdomność, koszmar domów zastępczych. Mówi o marzeniach o lepszej przyszłości - dla siebie i dla nich. O uporze, z jakim szła naprzód: w wieku 14 lat uniezależniła się od opieki matki, skończyła college i studia prawnicze, rozpoczęła karierę w administracji stanowej. Pięknie napisana, dramatyczna autobiografia to opowieść o nieugiętości i o miłości, o determinacji i marzeniach. Świadectwo, że można zmienić swoje życie, nawet od początku skazane na klęskę.