"Eli, Elli" ukazuje nędzarzy ze slumsów jednego z największych miast świata, którzy żyją w ciągłej wibracji, zgiełku, napięciu i smrodzie. Złodziejstwo, kurewstwo, prochy i głód - to ich codzienność. A obok - korporacje, banki, hotele po tysiąc euro za noc. Cały majątek mieszkańców slumsów to zwykle stare plastikowe klapki, stare gacie i stary T-shirt. Gnieżdżą się po dwadzieścia osób na ośmiu metrach kwadratowych...

1. Tęsknota do początków - Pieśń nad Pieśniami 2. Dojrzała para 3. Syndrom milczenia kobiet 4. Prześcieradło - płaszczyzna porozumienia 5. Czy rozmowa pary małżeńskiej jest możliwa?

Reportaż totalny. Kronika naszych czasów. Jedna z ważniejszych książek non-fiction ostatnich lat. Ponad 795 milionów ludzi na świecie wciąż cierpi głód. Co dziewiąty mieszkaniec Ziemi nie ma co jeść. Niemal połowa dzieci, które kończą życie przed piątymi urodzinami, umiera z powodu niedożywienia - 3 miliony każdego roku. „Większość głodujących to ubodzy mieszkańcy krajów rozwijających się. Wciąż jest na świecie 1,4 miliarda ubogich […]. Miliard czterysta milionów ubogich, czyli ludzi, którzy nie mają niczego z rzeczy uznawanych przez nas za tak codzienne, tak oczywiste - domu, jedzenia, ubrania, światła, wody, perspektyw, nadziei, przyszłości - nie mają teraźniejszości”. Argentyński dziennikarz i pisarz Martín Caparrós zjeździł świat, próbując zrozumieć, dlaczego nawet dzisiaj dla dużej liczby z nas największym wyzwaniem pozostaje znalezienie odrobiny jedzenia. Przemierza Niger, Sudan Południowy, Madagaskar, Bangladesz, Indie, Stany Zjednoczone, Argentynę. Pisze o Chinach i Barcelonie, w której, w momencie kiedy pisarz kończy pracę nad książką, przybywa ludzi szukających resztek jedzenia w śmietnikach. Caparrós w porywający sposób przedstawia historię zmagań człowieka z głodem na przestrzeni wieków i udowadnia, że to właśnie głód był jednym z, a może nawet najważniejszym czynnikiem, kształtującym naszą cywilizację. Filozofia, sztuka, ekonomia, rolnictwo, gospodarka - u ich źródeł zawsze znajdziemy jedno słowo. Głód. Dlaczego zatem współczesny świat nie potrafi rozwiązać problemu głodu? Caparrós, jak na rasowego dziennikarza przystało, unika prostych odpowiedzi. Odwiedza wielkie biurowce, siedziby światowych firm i przeludnione slumsy. Na kilkuset stronach bezlitośnie obnaża mechanizmy pogłębiające problem niedożywienia. Eksplozja demograficzna, nierówności społeczne, spekulacje cenami żywności, masowy wykup gruntów, korupcja, fundusze walutowe, wielkie korporacje - to wszystko tworzy złożony system, w starciu z którym jednostka nie ma żadnych szans. Ogromna część książki to rozmowy: z politykami, działaczami organizacji pozarządowych, pracownikami korporacji, lekarzami i przede wszystkimi tymi, którzy każdego dnia całą swoją energię poświęcają na znalezienie czegoś do zjedzenia. Głód Caparrósa wytrąca z równowagi, zmusza do myślenia, a często nawet do zrewidowania swoich poglądów. To imponujący rozmachem reportaż oddający głos tym, którzy na ogół milczą. [lubimyczytac.pl]

Absolutnie bezprecedensowy włoski bestseller. Roberto Saviano śledzi degradację Neapolu pod rządami kamorry, potężnej, zorganizowanej siatki przestępczej. Kamorra to rozbudowana grupa mafijna działająca na rynku narkotyków, mody haute couture, budownictwa i odpadów, której wpływ całkowicie zmienił życie w Kampanii. Od chwili gdy jako młody chłopiec ujrzał pierwszą ofiarę mafijnych porachunków, Saviano bacznie przyglądał się zmianom zachodzącym w mieście. By napisać Gomorrę, badał mechanizmy działania kamorry i z bliska obserwował, jak korupcja zatacza coraz szersze kręgi, paraliżując miasto. Dzięki zdobytym informacjom autor przedstawił światu zupełnie nowy typ przestępczości zorganizowanej.

Dlaczego ludzie naruszają normy społeczne? Dlaczego kradną, gwałcą, piją, zażywają narkotyki. Pojęcie dewiacji jest jednak szersze - dewiantem jest też karzeł, chory psychicznie, dysydent polityczny, a czasem również bohater lub altruista. Nie tylko ten kto z premedytacją narusza normy społeczne, ale też ten kto swoim wyglądem, sposobem bycia itp. odbiera od oczekiwań. Źródło:https://lubimyczytac.pl/ksiazka/4120850/granice-tolerancji-o-teoriach-zachowan-dewiacyjnych

Co jest sensem twojego życia? Jeśli Jonathan Grief kiedykolwiek znał odpowiedź na to pytanie, już dawno ją zapomniał. Dla Hanny Marx sprawa jest prosta. Czerpać z życia pełnymi garściami. Cieszyć się tym, co tu i teraz. Ale niekiedy los stawia pod znakiem zapytania wszystko, w co wierzysz… Jonathan Grief jest zamożnym właścicielem wydawnictwa. Pierwszego stycznia w drodze powrotnej z porannego joggingu znajduje na rączce swojego roweru torebkę, a w niej kalendarz ze wskazówkami na każdy dzień, takimi jak „Zjedz ciastko w Petit Café“ lub po prostu adresem i godziną spotkania. Jonathan postanawia odnaleźć właściciela kalendarza i mu go zwrócić, udając się na najbliższe zaplanowane spotkanie. Nie ma pojęcia, że notes był ostatnim prezentem podarowanym umierającemu mężczyźnie przez ukochaną kobietę… [lubimyczytac.pl]

Wsłuchaj się w problemy nastolatka i dowiedz się, jak go wspierać w zmaganiu się z nimi! Jakie objawy mogą sugerować, że nastolatek cierpi z powodu depresji, nadmiernego lęku, uzależnienia lub zaburzeń odżywiania? Jak rozmawiać z młodymi ludźmi, by naprawdę ich zrozumieć i przekonać do przyjęcia pomocy? Na te i wiele innych niezwykle ważnych pytań odpowiedzi daje Roy Petitfils, terapeuta specjalizujący się w pracy z młodzieżą w wieku 14–20 lat. Swoją książkę kieruje zarówno do rodziców niepokojących się o swoje dzieci, jak i do nauczycieli oraz wychowawców, którzy powinni umieć zauważyć różnego rodzaju problemy swych podopiecznych i właściwie na nie zareagować. [opis wydawcy]

Nina Riggs, młoda mama, żona i poetka, podświadomie wie, że jej kolej w końcu nadejdzie. Pochodzi z silnie obciążonej genetycznie rodziny - jej matka, dziadek, ciotki i kuzynowie umarli na raka. Gdy ma 38 lat, staje twarzą w twarz z nowotworem. Złośliwy rak piersi. Jedna mała plamka. Jasna godzina miała być pamiątką dla synów - 9-letniego Freddy’ego i o dwa lata młodszego Benny’ego - która w przyszłości pozwoli im zrozumieć, jak ogromną miłością ich darzyła. Chłopcy widzą chorobę na swój naiwny sposób, a Nina stara się przygotować ich jak najlepiej na czas, w którym jej zabraknie.[wydawnictwoliterackie].

W grupie wieloletnich przyjaciół mnóstwo się dzieje. Rodziny Arkadiusza i Klemensa od zawsze spędzają razem Wigilię, nie inaczej ma być w tym roku. Nie obędzie się jednak bez komplikacji... Gdy Dagmara traci pracę, postanawia spełnić swoje marzenie – wbrew obawom otoczenia otwiera kawiarnię. Nie jest jej łatwo – jej teściowa, doświadczona restauratorka, wtrąca się we wszystko. Napięte relacje utrudniają organizację wigilii w kawiarni Dagmary, choć na szczęście jej nie uniemożliwiają. Ze względu na konieczny po włamaniu remont w ich domu Justyna razem z noworodkiem zmuszona jest wprowadzić się do teściów, których sytuacja też jest dość skomplikowana. Pomimo rozwodu żyją w przyjacielskich stosunkach, a nawet decydują się na ponowne wspólne zamieszkanie. Remontem domu Justyny zajmuje się oryginalny sąsiad – Paweł, który słów powszechnie uznawanych za nieprzystojne używa jak... przecinka. W grupie przyjaciół pojawiają się nowe postacie. Czy wszystkie mają dobre intencje? I czy na pewno dla każdego znajdzie się miejsce przy wigilijnym stole?

Kontynuacja ciepło przyjętej debiutanckiej powieści Kółko się pani urwało. Prawdziwa mieszanka wybuchowa - wredna staruszka kontra mafiosi. Zamieszanie wokół pewnej warszawskiej kamienicy się nie kończy. Kolejny trup ponownie burzy spokój Zofii Wilkońskiej. Podczas prywatnego śledztwa staruszka za bardzo zbliża się do przestępców i zostaje poddana pokusie nie do odparcia. Niczym policjant zbyt długo działający pod przykrywką Zofia wiele lat żyjąca w biedzie zachłystuje się pieniędzmi i przemocą.

Prawdziwa historia życia księżniczki Sułtany z królewskiego rodu Sa'udów - władców współczesnej Arabii Saudyjskiej. Książka, której wydanie w 1992 roku wywołało międzynarodowy skandal dyplomatyczny, zakazana w większości krajów arabskich. Pozbawiona prawa wyborczego, kontroli nad własnym życiem, z twarzą ukrytą za długim, czarnym welonem, Sułtana jest więźniem swojego ojca, męża i brata, swojego kraju. Kraju, w którym trzynastoletnie dziewczęta są nierzadko zmuszane do poślubiania mężczyzn pięciokrotnie od nich starszych, a młode kobiety zabijane w okrutny sposób przez własnych ojców za "wykroczenia przeciw miejscowym zwyczajom" lub zamykane dożywotnio w celach bez światła i okien. Kraju, w którym swoboda wypowiedzi jest karana śmiercią, a seksualna perwersja na porządku dziennym. Jean Sasson mieszkała w Arabii Saudyjskiej ponad 10 lat, stając się bliską przyjaciółką i powiernicą Sułtany. Opowiadając historię jej życia i małżeństwa, a także losów osób z najbliższego otoczenia księżniczki - sióstr, przyjaciół i służących - daje czytelnikowi możność wejrzenia w samo serce tej niezwykłej społeczności, w której seks, pieniądze i tradycja dominują nad wszystkim. [Wydawnictwo A. A. Kuryłowicz, 2000]

1. Ucieczka ; 2. Dorastanie wśród zwierząt ; 3. Życie koczownika ; 4. Wejście w świat kobiet ; 5. Kontrakt małżeński ; 6. W drodze ; 7. Mogadiszu ; 8. Do Londynu ; 9. Na służbie ; 10. Nareszcie wolna ; 11. Modelka ; 12. U lekarza ; 13. Paszportowe rozterki ; 14. Pierwsza liga ; 15. Znowu w Somalii ; 16. Wielkie Jabłko ; 17. Moja misja ; 18. Myśli o domu

"LA w ogóle nie jest jak miasto, za bardzo się rozciąga" - mówi jedna z rozmówczyń Baldwina. Bo jak nazwać największy amerykański organizm polityczny niebędący stanem? Los Angeles to liczące osiemdziesiąt osiem miast "państwo narodowe" zamieszkiwane przez około jedenastu milionów ludzi mówiących w niemal dwustu językach. Czy LA można w ogóle zdefiniować? Rosecrans Baldwin przez kilka lat pracował nad książką, w której stara się odpowiedzieć na pytanie urbanisty Douglasa Suismana: "Czy miasto może być miastem, wcale nim nie będąc?". Odnosząc się zarówno do literatury, jak i własnych obserwacji i rozmów, rozwija koncepcję Los Angeles jako miasta-państwa, zestawiając Miasto Aniołów z antycznymi megalopolis. "Los Angeles" to także znakomity reportaż o przestrzeni kontrastów, gdzie sąsiadują ze sobą centra ubóstwa i zamożne zamknięte osiedla, bezdomni i celebryci, apokaliptyczne pogorzeliska i bajeczne plaże, przeludnienie i samotność. Dzięki siedmiu lekcjom Baldwina możemy choć trochę zrozumieć miasto, które każdego dnia wymyśla siebie na nowo. "Porzućcie wszelką nadzieję wszyscy, którzy otwieracie książkę Baldwina - nadzieję na to, że przeczytacie o miejscu, które, jak wam się wydaje, już trochę znacie i rozumiecie. Nie znacie i nie rozumiecie. Bo nie znają go i nie rozumieją nawet ci, którzy tam mieszkają - to wysiłek przypominający próbę uchwycenia chmury. Autor go jednak podejmuje i za pomocą gęstej frazy oraz bogactwa kulturowych odniesień stara się nakreślić portret Los Angeles, tego »nienawistnego, neonowego mirażu«, miejsca mgławicy, którego krawędzie są nieostre i poszarpane. Czy mu się udaje? Cała przyjemność tkwi tutaj w poszukiwaniu".